Pierwociny Europy wykuto na kowadle wojny (R.A.Brown). W średniowiecznych i nowożytnych kuźniach, korzystając ze starożytnych wzorców greckich i rzymskich, odlewano państwa, narody i społeczeństwa, wykuwano polityczną i religijna mapę Europy. Historycy brytyjscy, fińscy, francuscy, hiszpańscy, litewscy, niemieccy, polscy, serbscy, szwedzcy i węgierscy opisują jeden z najbardziej fundamentalnych problemów historii Europy: miejsca bitew i wojen w kształtowaniu tożsamości narodów naszego kontynentu. Przyglądają się samym bitwom, jak i ich późniejszym mitom, aż po dzień dzisiejszy. Polska bez Grunwaldu, a nawet Grecja i Europa bez Termopil mogłyby zapewne istnieć. Jednak nie sposób ich sobie wyobrazić bez mitu wojen grecko-perskich. Książka wciąga dosłownie od pierwszych zdań, zarazem zmusza do zastanowienia nad wartością pokoju i ceną wojny.

Wiek XX określa się niekiedy jako erę uchodźców. W Europie już na początku stulecia popłynęły fale uciekinierów przed czystkami etnicznymi towarzyszącymi powstawaniu i utrwalaniu się państwa homogenicznego. Pod koniec wieku główną przyczyną przymusowych migracji był upadek systemu komunistycznego. Między tymi dwoma cezurami przez Europę przemaszerowały miliony uchodźców, zesłańców i wygnańców.Jan M. Piskorski, profesor historii na Uniwersytecie Szczecińskim, napisał o nich fascynującą książkę, nie pominąwszy przy tym żadnego z najważniejszych ruchów migracyjnych XX wieku. Autor pokazał zjawisko wypędzenia nie tylko jak fakt historyczny i statystyczny, ale również, jako przedmiot przeżycia konkretnych osób, wplatając w dyskurs historyczny wątki biograficzne i wspomnieniowe. To właśnie w połączeniu z jego literackim talentem zadecydowało o wyjątkowości tej książki.